این چند نفر

بالاخره اول این هفته دوباره تونستم بچه ها رو جمع کنم تا بریم بیرون. جالب اینکه تو این 10 سالی که رضا رو می شناسم برای اولین بار بود که وقتی رفتم دنبالش معطل نشدم  . بچه ام منظم شده...  کلی پیاده خیابون گردی و مسخره بازی بعد از چند سال خیلی خوش گذشت، دیگه یواش یواش داشت لذت این کار یادم میرفت   . بعدش به سنت اون موقع ها رفتیم تو پارک نشستیم. واا.......!!!!! یعنی درست میبینم؟ میدونی چی دیدم؟..... نمیدونی؟! .... خوب یکم فکر کن شاید فهمیدی؟.....

 اصلا حق داری تو از کجا باید بفهمی ، اصلا تو از کجا باید این پنج تا جونور رو بشناسی ؟!   من خودم که کلی متحیر و حیرون موندم که اینا اینجا چیکار دارن. این جونورها پنج تا از بچه هایی بودن که از اول دبیرستان تا کنکور با هم بودیم و من تو این چند سال تا امروز یک بارهم ندیده بودمشون البته بعدا معلوم شد که اون موقعها که من نبودم و رضا میومد، اینا همدیگه رو میدیدن ... خلاصه ما هم رفتیم اونجا نشستیم  و جمعمون9 نفری شد . اون پنج تا توی یک دانشگاه هستن، سه تا از اونا برق میخونن و دوتاشون هم عمران که با پیوستن ما چهار تا عمرانی به اونا، عمرانیها کلی کیفور شدن که ما بیشتر شدیم.  ولی بدترین نکته اینجا هست که تو اونها فقط من دانشگاه آزادی بودم ولی کسی مثل رضا با تقلب داره برق سراسری میخونه ( نه اون رضا اولیو نمیگم این یکی اسم کاملش رضا هویجه) .... بعد از صحبت کردن این بچه درس خونها از درس و دانشگاه مسخره بازیها و شایعه درست کردن ها شروع شد  که صد البته تموم اینکارا مثل همیشه کار یه تیم سه نفریه یعنی من ، رضا(بابا همون اولیه) وامیر ولی این رضا دیگه آخر فیلمه، فکر کن!!! واسه یه آدم ریقوی مفلس به اسم حسین  در آورده ازدواج کرده اونوقت داره میگه من و اون با هم رفته بودیم جشن اون بدبخت، یه جوری گفت که من خودم هم داشت باورم میشد رفته بودم... آخرش هم یکبار دیگه دور زدیم و قرار شد که تو ماه بعد یه قراری برای کوه رفتن بزاریم .... بعد از اجرای مراسم خداحافظی    منو رضا با هم رفتیم خونه و بعد از اون روز، تا به امروز سعی شده هر روز غروب حداقل دو ساعتی با هم باشیم.
**********************
روزی شاگردان نزدحکیم رفتند و پرسیدند :
 استاد زیبایی انسان درچیست؟  حکیم 2 کاسه کنار شاگردان گذاشت و گفت: به این 2کاسه نگاه کنید اولی از طلا درست شده است و درونش زهر است و دومی کاسه ای گلی است و درونش آب گوارا است، شما کدام را میخورید؟  شاگردان جواب دادند: کاسه گلی را. حکیم گفت: آدمی هم همچون این کاسه است. آنچه که آدمی را زیبا میکند درونش و اخلاقش است.درکنار صورتمان باید سیرتمان را زیبا کنیم.

**********************

" به کسی عشق بورزید که لایق عشق باشد نه تشنه ی عشق. چرا که تشنه ی عشق روزی سیراب می شود ...  "
                             " ویکتور هوگو "