تارزانی کاملا مشکی

خوب بالاخره امتحانها تموم شد و منم از دست این امتحان گرفتگی مزمن خلاص شدم و سروکله ام باز پیدا شد.

اول از همه گند بزنن به این امتحانها و استادای عقده ای و مسئولین نسبتا محترم برنامه ریزی امتحانات- آخه کجای دنیا 8 تا درس تخصصی رو تو 10 روز امتحان میدن؟ - دوم این که چون من مثل بعضیا.... بچه درس خون نبودم و طول ترم همش دودره بازی بود، مجبور شدم 2هفته زودتر تموم زندگیمو بزارم واسه جزوه و کتاب پیدا کردن و خلاصه شروع جنگ با امتحانات- که نبردی بود، بسی سخت وجانگیر. وهنوز نتیجه نبرد معلوم نیست چون طرفین زیر پرچم آتش بس مشغول رسیدگی به حال مجروحین هستن- بقیه این چند وقت هم که معلومه و احتیاجی نیست که من بگم چون درس .... امتحان .... بی خوابی .... استاد .... مراقب بی احساس و..... چیز جدیدی نیستن. فقط امیدوارم که نتیجه جنگ به نفع من اعلام بشه!!!

واقعا که امروز چه حالی داد! کامی اینا همون سفره خونه ای که همیشه پاتوقمون بود رو گرفتن، بعد از امتحان  یعنی ساعت 4 که رسیدم تا الان که شروع کردم به نوشتن(ساعت 22:30) با بچه ها اونجا بودیم،امتحان بعضی از این رفقاهنوز تموم نشده منم امروز بهشون گفتم اصلا نگران نباشین چون از فردا خودم میبرمتون سر جلسه که استرستون کم بشه تو جیبام هم براتون شکلات ( خونده شود شووکوولات! )  میزارم تا سر جلسه که فشارتون افتاد یه محرک داشته باشین. خلاصه کلی سر به سر اینا گذاشتم که باعث شدن ایرانگردی منتفی( ملتفی  یا متلفی یا مفتنی ) اصلا ولش کن، پیچیده بشه. آره جونم ایرانگردی تا اطلاع ثانوی کنسل شد رفت پی کارش چون اینا میخوان نمره هاشون اعلام شه بعدشم با یه دستمال یزدی و پیرهن مشکی وکمی ریش و صدور گواهی فوت برای اقوام عزیز دست به دامن استادا بشن واسه نمره- البته من ازیک ماه قبل ازامتحانات شروع کردم به بلند کردن محاسن تا تموم اینکارا رو بجز دستمال یزدیه سر جلسه با مراقب انجام بدم، که موفق هم نبودم( چون اینکارا تخصص میخواد که من ندارم) واینها باعث شد تا چند روز پیش موقع برگشتن یه اتفاقه بیفته که پایین تر مینویسمش....-  وقتی هم که نمره ها اعلام بشه چون انتخاب واحد ترم تابستون شروع میشه دیگه نمیشه جایی رفت..... ولی قرار شد  با یکی از بندگان خدا 2هفته دیگه بریم اهواز تا به رفقای قدیمی سر بزنیم( واقعا یکی نیست بگه تو این گرما کی میره خوزستان؟!  تو هم یه چیزت میشه ها! )

 حالا اون جریان برگشتن: جونم براتون بگه که اون  توصیفات بالا  رو با این موهای بلند من در نظر بگیرید (البته تا الان همه گفته بودن خیلی با حال و هنری شده ) ولی اینم جالب بود... تمامی اون تفاسیر سبب شد تا اون دختره که معلوم نیست از کجا تو قصه ما سر درآورد به دوستش بگه " ببین چقدر شبیه تارزانه! " و بعدا خیلی جلب به من بگه " ببخشید شما با تارزان نسبتی دارید؟!" صد البته من و دوستم بسی شادمان و خورسند شدیم که توانستم تداعی گر خاطره ای برای آن موجود شوم که به ایشون هم گفتم و بعد با لحنی کاملا کنجکاواز ایشون پرسیدم خانوم تو و آقا میمونه که زندگیتون تو جنگل خیلی  خوب بود، چی شد از جنگل اومدی بیرون؟! که به قول آرمین اون لحظه راننده از خنده داشت " می پوکید "

از الانم میخوام مثل این بچه مدرسه ایها بشینم ببینم این چند ماهو چیکار کنم،اصلا ترم بگیرم یا نه؟ کلا چه بلایی میشه سر خودم بیارم ؟!

*********************************

" مردان مردد هرگز موفق نمی شوند "               "  ناپلون بناپارت "